De Madlala's

Ja wat zou er allemaal nog overeind staan van wat we 2 jaar geleden hebben achtergelaten? Zonder vooraankondiging zijn we naar de Madlala’s gegaan zodat we meteen een indruk zouden krijgen hoe het in werkelijkheid is. Tutu, Amanda en Henkie (oudste zoon van Zandile) renden ons al tegemoet. Hartelijk welkom viel ons ten deel, Zandile schaamde zich een beetje omdat zij vond dat zij ons niet goed kon ontvangen. Gezegd dat dat OK is en dat wij hier zijn om bij te praten. De twee tassen met kleding die ik van vrienden uit Friesland heb gekregen, neergezet; binnen 0,5 seconden hadden de kinderen passende T-shirts en schoenen aan, kleine Henkie liep zelfs al met scheenbeschermers rond te springen. Sinterklaas kan nu verder wel inpakken eigenlijk want het is klaar.

Ik vond het niet OK dat er voor lange tijd geen communicatie was tussen Zandile en mij en dat zij mij niet meteen geïnformeerd had over het feit dat zij een tijdje werk had wat haar R 900,- per maand opleverde. Ze kon zich dat wel voorstellen maar had het idee dat ze het wel in juli ergens gemeld had. Ik liet haar mijn WhatsApp geschiedenis lezen, vervolgens keek ze in die van haar en zag toen dat ze het wel aan Theresa gemeld had maar niet aan mij. Verder heb ik gezegd het niet fijn te vinden dat ze mij geen antwoord heeft gegeven op de vraag waarom zij met extra R900,- geen Belminuten en Data heeft kunnen kopen zodat ze in elk geval mij op de hoogte had kunnen houden. Ze gaf aan dat er veel op haar schouders drukt, Sane woont (samen met haar kind) ook sinds een tijd bij haar en dat drukt ook op het budget. Daarnaast is zij niet zo handig met social media en dat klopt. Gezegd dat ik van haar op papier argumenten wil lezen waarom het fonds zou moeten doorgaan met haar te steunen. Haar eerste reactie was dat ze er niet om zou gaan smeken, gezegd dat dat ook niet de bedoeling is. In tegendeel, ik wil heldere argumenten horen waarom het fonds zou moeten doorgaan, afgesproken dat ik eind van de week terug kom. Aan Sane gevraagd of zij mij kan uitleggen waarom zij geen studie kon oppakken en steeds van plan veranderde m.b.t. welke baan ze zou willen doen. Sane begon wat verlegen te lachen en te draaien op de stoel en wist niet goed wat te zeggen. Gezegd dat ik van haar wil dat zij op papier gaat zetten wat zij denkt dat haar sterkste kracht is, zij het beste zou kunnen. Gezegd dat zij ook hulp kan krijgen bij het kiezen van een juiste studie dan wel beroep. M.n. omdat het zo zonde is gelet op haar capaciteiten. Codesa was er niet, hij was bij een vriend aan het helpen klussen. Gezegd dat ik absoluut wil dat hij morgen 08.30 uur op school is omdat ik anders de toelage ga stoppen omdat ik zeer ontevreden ben over de vage, gebrekkige communicatie. Oeps, dat kwam aan. Zandile overlegde even met Sane waar Codesa precies was en hoe ze hem konden bereiken. Zandile gaf aan zijn SIM kaart te hebben en dat zijn telefoon weg was (waarover later meer). Op de valreep kwam Mkhulu nog het erf op stuiven. Hem even apart genomen en aangegeven dat wij en Feshu en Zandile ons allemaal ernstig zorgen maken over zijn gebrek aan focus op zijn huiswerk. Hij schrok van mijn toon, gezegd dat de enige weg uit de armoede is: STUDY – STUDY – STUDY.  Het gaat om jouw leven, niemand gaat het voor je doen. Hij knikte dof, ja gossie, buiten spelen IS natuurlijk ook veel leuker. Als ik naar m’n eigen jeugd kijk, ik was niet van de straat af te branden, er waren altijd kinderen (en vooral RUIMTE) om te spelen. Beide attributen zijn daar ruim voorradig. Maar dan “onze” Pamela: ze blijkt een intelligent meisje te zijn, dat hadden wij 2 jaar geleden al ontdekt (zie o.a. haar afscheidsbrief/tekening uit 2016). Ze doet het fantastisch op school, ze gaat in januari beginnen in de laatste groep van de basisschool. Theresa heeft het plan ge-opperd om haar naar een zg Boardingschool te doen, dus we hebben het over een uithuisplaatsing. Theresa was dermate enthousiast over het idee dat ze al meteen plannen maakte om Pamela te vragen een soort van brief op te stellen. Haar gezegd dat ik vind dat het eerst met Pamela besproken moet worden zodat zij weet waar het over gaat en dat het verder goed voorbereid moet worden wat de consequenties zijn. Ik heb maar even benadrukt dat m’n ervaring als jeugdbeschermer nu de doorslag geeft en dat we het zo gaan doen. Theresa: ja ik bespreek het wel met Pamela, nou mooi niet. Kees en ik hebben al een plan bedacht omdat, tijdens dat we daar op bezoek waren, er een vriendin van Sane binnenkwam. Dat is een heldere geest die al twee jaar een Actuaris-studie volgt aan de universiteit. Nou bleek dat dat meisje vroeger ook op een  boardingschool heeft gezeten dus we die gaan we even benaderen om wat info uit te wisselen. Zodat we een beter overzicht hebben wat de consequenties zijn. Daarna kunnen we Pamela en Zandile beter voorlichten.