Een mooie dag

De Deputy Principal gebeld van Codesa's school en die bevestigde inderdaad dat alles gesloten is, online registreren ging ook niet.  Goed dat betekende dus dat we toch maar even eind van de dag bij Theresa langs moeten gaan want die moet dan met Tutu onder haar arm langs twee scholen gaan om hem te kunnen registreren. Minnie hield ons via WhatsApp op de hoogte hoe laat hij klaar was bij de oogarts. OK, Minnie ophalen dan door naar Oribi Plaza, bal kopen voor de kinderen Madlala en tegelijk het keukengereedschap van Minnie aanvullen c.q. uitbreiden, hij was helemaal gelukkig. Daarna inkopen doen voor de verjaardagspartij van Minnie. D.w.z. de voorraden van zijn moeder aanvullen (die was vanochtend huilend naar het dorp gelopen omdat alles op was), Minni's voorraad in Durban aanvullen en inkopen voor z'n feestje. Dat was een dermate hoog bedrag dat ik besloot om de bluetooth luidspreker maar te laten zitten. Tot slot nog even langs de pharmacie voor Jaap in Shelley Beach maar ondanks dat dat een moderne grote zaak was hadden ze het betreffende product niet. Toen binnendoor weer naar de N2 en door naar Izingolweni. De bal afgegeven en nogmaals afscheid genomen van Tutu en Pam. Pam maakte nog wat foto's van mij, bij de deur van de auto zei zij tegen me: Ton, you did a wonderful job here. Wist even niet wat te zeggen, haar bedankt en gezegd dat het mij een eer was om dit te mogen doen. We konden gaan, missie volbracht. Door naar Minnie's huis, alle spullen uitgeladen en een feestje gevierd, even later kwam moeder Khomo ook binnen en werd meteen vrolijk van alle voorraden levensmiddelen die we hadden aangeschaft. Aangezien we ook kerstballen hadden gekocht haalde ze plechtig de kerstboom tevoorschijn die Henk in het grijze verleden had aangeschaft. Toen de boom helemaal versierd was hebben we wat kerstliederen gezongen en was Henk ook aanwezig. De broer van Minnie waste nog even onze auto. Minnie in het dorp afgezet en afgesproken dat hij ons zou laten weten of hij mee gaat als wij morgen naar Durban vertrekken. Op naar het laatste deel van onze missie: afscheid van Theresa. Na wat algemene prietpraat haar verteld dat het aanmelden van Tutu bij één van de scholen van het Gamalakhe college niet gelukt was en dat dus de vraag is of zij dat met Tutu wil gaan doen in januari. Zij gaf aan dat Tutu dat prima zelf kan, benadrukt dat Tutu het niet aandurfde om vanuit Durban met de taxi naar Izingolweni te gaan dus...Verder aangegeven dat m.b.t. Pam nu wel alles geregeld is behalve dan dat ik niet met Nkosi Zulu (de taxichauffeur) heb kunnen overleggen omdat hij niet bereikbaar was. Theresa zei dat zij dat met hem gaat regelen en dat ik het geld via haar kan laten gaan. Gezegd dat Codesa werk heeft, maar niet gezegd dat dat op de Sinomusa High was, om te voorkomen dat zij er zich mee zou gaan bemoeien omdat zij daar Deputy Principal is geweest. Nog wel aan haar mee gegeven dat Codesa heel goed met kinderen om kan gaan en dat hij eigenlijk daarin werk zou moeten zien te krijgen, op deze manier e.e.a. vast in de week gelegd, bij haar. M.b.t. Sane gezegd dat ik teleurgesteld ben in haar, ze heeft me amper begroet, had eerst boodschappen gedaan voordat ze zich bij onze auto meldde en zat onderweg alleen maar te gapen. Aangegeven dat ik aan Sane heb laten weten een stapje terug te doen. Ik wacht het nu verder af waarmee zij komt. Ze bedankte ons voor het werk wat we gedaan hebben voor de kinderen en vroeg of we nog een keer terug kwamen naar Zuid-Afrika. Gezegd dat ik dat niet weet en dat ik het rijden m.n. een gevaarlijke bezigheid vind en ik weet niet hoe ik over een paar jaar er aan toe ben. Hartelijk afscheid genomen, ze wuifde ons nog lang na. Hoewel we aanvankelijk bij Wimpy een laatste warme maaltijd zouden gaan nemen (keuze uit vette hamburger met friet of vette kip met friet) hadden we allebei dezelfde gedachte: we gaan pizza eten bij ons op de hoek. Daar aangekomen stuurde Theresa een ontroerende App die ik zo goed mogelijk zal vertalen: OK Tony, ik zal Tutu begeleiden naar een school, je hoeft je daar geen zorgen over te maken. Hartelijk dank voor de vrijgevigheid die je ten toon hebt gespreid: ik waardeer dat zeer. Je kreeg niet altijd je zin maar er zijn ook positieve punten: Gugu's succes en dat van Minni. Misschien, ooit, zullen de Madlala's terugkijken en zich realiseren hoeveel geluk ze hebben gehad dat jij in hun levens bent geweest. Ja, je bent soms koppig en dominant maar ik weet dat dat uit een goed hart komt. Blijf vertrouwen houden, lieve vriend. Mijn leven is rijker omdat ik een humane vriend heb gevonden als jij. Tot weerziens en wees gezegend. Moge God je zijn genade schenken. Ik viel stil, tranen stonden in mijn ogen, dit had ik niet verwacht. Ik berichtte haar terug dat ik zeer ontroerd was en dankte haar zeer. Gezegd tegen Jaap dat dit ook zijn verdienste is geweest: bij deze JAAP BEDANKT voor het samen volbrengen van onze missie!

Jullie bedankt voor jullie vele positieve reacties.