Pakketten samenstellen en 2e bezoek aan de kinderen Madlala

19 augustus 2013 - Izinqolweni, Zuid-Afrika

Eerstens dank voor jullie positieve en ondersteunende reacties! Vanochtend eerst naar de Chief's supermarkt geweest, Henk kent de eigenaar. Bij aankomst bleek er een nieuwe eigenaar te zijn, Henk moest dus opnieuw uitleggen wat zijn project inhoudt en dat hij altijd korting kreeg zodat er meer in een pakket gestopt kon worden. De man bleek bereid en we zijn vervolgens achter zijn computer gaan zitten en bij elk product kon hij aangeven welk merk gangbaar is en tegen welke prijs. Dat kwam heel gunstig uit met ZAR 500,- (= € 38,50). Bij alle 3 de scholen willen we evenveel kinderen helpen; we komen uit op 17 kinderen per school. De eigenaar was bereid om voor dezelfde prijs de pakketten bij de 3 scholen af te leveren. Een pakket bestaat uit: 10 kg. rijst, 5 kg. bonen, 5 kg. suiker, 1 ltr. melk, doos rooibosthee, 10 kg. aardappelen, soep, olie om te koken, 2 broden, 5 kg. uien, fruit en klein beetje snoep. We hebben de mogelijkheid opengehouden om er nog tandpasta, zeep en jam bij te doen. Bij de Chief meteen voedsel voor de Madlala's ingekocht en, je voelt hem al, ook nu was hij bereid een lagere prijs te berekenen. Daarna bij de Bargains (soort bouwmarkt) naar een koelkast voor de kinderen Madlala gekeken. Henk kent deze eigenaar ook en deze was ook bereid om een soepele prijs te berekenen. Vervolgens bij de adj. directrice van de High School waar de oudere kinderen Madlala heen gaan, op gesprek geweest en de hele situatie doorgenomen. Zij kent de situatie van deze kinderen door en door en helpt waar zij kan. Zij geeft aan dat de een na oudste dochter, Litre (of: Zane), (die we gisteren niet gezien hebben) steeds meer een bepaalde religie binnengezogen wordt hetgeen een gevaarlijke ontwikkeling is omdat haar opleiding in gevaar komt terwijl dat de enige garantie voor een redelijk bestaan is voor hen. Er is verder geen familie die hen kan bijstaan, ouders zijn overleden, de enige stiefzuster zit in Durban, zit zonder werk en bemoeit zich nergens mee. De adj. geeft aan dat Zandile veel verzuimt en niet over zal gaan naar het laatste jaar; en dat Litre ook vaak verzuimt. De adj. vraagt of wij nog fin. ruimte over hebben voor een tweeling die bij haar op school zitten en die ook wees zijn. We beloven niks maar zeggen ons best te doen om ook voor hen wat te kunnen betekenen. De aanschaf van een koelkast vindt zij van vitaal belang voor de Madlala's. Wij leggen het voorstel voor om maandelijks een bep. fin. bijdrage over te maken naar Zandile zodat zij de hele maand over goed voedsel en electriciteit kan beschikken; zij geeft aan dat zij bereid is om haar bankrekening daarvoor beschikbaar te stellen. Wij gaan verder uitzoeken hoeveel overmaken van geld van Nederland naar Zuid Afrika kost. We nemen de oudste 2 kinderen Madlala meteen mee van school zodat zij kunnen meehelpen met het uitladen en overbrengen van het voedselpakket naar hun huis. Onderweg pikken we nog een jonger broertje op. De kinderen reageren uitgelaten als zij al het eten zien en helpen enthousiast mee, ook de jongste 2 meisjes (3 en 4) dragen een pak soep mee. Zandile is hartstikke blij en meteen worden de oudste kinderen ingeschakeld om al het eten op te slaan. Ondertussen zijn de andere kinderen druk in de weer met hun ballonnen en lego. Henk praat ondertussen met de oudste zoon Codesa en zegt dat hij nieuwe kleding zal gaan aanschaffen voor hem (hij heeft al in geen jaren nieuwe kleding gehad) mits hij meer zal gaan bijdragen in de huishouding om zo de taak van Zandile (die al zwaar overbelast is) te helpen te verlichten. Hij heeft die belofte gedaan. We zullen hem er in de komende weken in elk geval aan gaan houden. Ik klim op een stoel en begin de lampfittingen en lampen in de keuken en de andere slaapkamer van de meisjes te vervangen door nieuwe (spaarlampen). Codesa vraagt of hij met mijn camera een foto mag maken van mij met de kinderen. Ik leg hem de werking uit, uiteindelijk lukt hem. Ik geef hem opdracht om van al zijn zussen en broertjes foto's te maken, nou dat hebben we geweten! Henk vraagt ondertussen wat ik van de wond op het been van Litre vind; doordat  mijn oudste zoon David dokter is en Ernst geneeskunde studeert, beschouwt Henk mij als een halve dokter. Als Henk dit vaker doet zal het sterftecijfer in Zuid Afrika met rasse schreden omhoog gaan en zullen wij rap het land worden uitgezet! Ik constateer dat de wond er niet goed uitziet en dat ze naar een dokter moet. Het kostte Henk nog aardig wat overredingskracht om Litre zover te krijgen. Henk kent de dokter in het dorp en kan regelen dat zij snel gezien kan worden. Zandile vraagt of wij een paar planken aan de muur kunnen maken omdat zij nergens de kleding van de kinderen en beddengoed kwijt kan. Ik geef aan dat wij geen boormachines en pluggen hebben dus dat zit er niet in, wel kunnen we een (of meerdere) smalle kast(en) aanschaffen, dat vond zij een goed idee. Voordat we weg gingen was er één van de drie broden al op. Tot slot vroeg Zandile of wij een slot op de deur konden maken, zij zetten ‘s avonds een grote schep schuin tegen de deur. In de voordeur zit een groot gapend gat waar ooit een slot in gezeten heeft en ik geef aan dat dat in orde zal komen. Ik vraag of er ergens een liniaal is om de zaak op te meten en meteen komt de pienterste van de jongere broers, Fesju, al grijnzend met een klein plastic liniaaltje aanlopen. Afgelopen zaterdag heb ik bij de Fam. Khomo ook al een slot vervangen dus dat zal geen probleem zijn. Codesa loopt voor ons uit op het pad terug naar de auto met mijn camera en mijn rugzak, evenals afgelopen zondag. Hij draait zich om en maakt wat foto’s van Henk en mij. We nemen hartverwarmend afscheid en komen deze week nog terug. Henk had voor onze aankomst al besloten om veel tijd aan de kinderen Madlala’s te gaan besteden omdat de draaglast van Zandile en de andere kinderen erg hoog is en veel zaken tegelijk spelen. Codesa is helemaal los gegaan met mijn camera, ik zal er een aantal op m’n log zetten. Voor het einde van het gesprek met de adj. dir. van de High School laat zij een schriftje zien waarin zo’n 50 namen staan: allemaal wees. Henk en ik zitten versteend op onze stoel. Omdat het wel duidelijk is dat wij dit allemaal nu niet kunnen handelen met ons budget is de vraag of jullie een financiële bijdrage zouden kunnen leveren zodat wij het maximale kunnen doen (ING 4344080 t.n.v Henk Langen-Zuid Afrika o.v.v. Madlala). Ondertussen, wees gerust, geniet ik ook van de mooie mensen, de hartelijkheid en de mooie natuur!

9 Reacties

  1. Marijke:
    19 augustus 2013
    Lieve Ton,

    Mooi wat jullie daar doen, bijdrage gedaan hoop dat veel mensen dat doen.

    marijke
  2. Margrit:
    19 augustus 2013
    hoi ton, dank je wel voor je uitgebreide, gedetailleerde, indrukwekkende verslag. Het komt zo heel dicht bij. Bijdrage overgemaakt. Dat je geen boormachine en pluggen bij je hebt, daar sta ik wel van te kijken. liefs Margrit
  3. Johan:
    20 augustus 2013
    Hallo Ton,
    Weer met veel aandacht je verslag gelezen.Fijn dat je daar heel goed werk kunt doen en dat je er veel voor terug krijgt.
    we hopen dat je met onze bijdrage nog veel kunt doen. Alle kleine beetjes kunnen daar goed helpen.
    Groetjes José en Johan.
  4. Marlene:
    20 augustus 2013
    Hi Ton,
    Wat een indrukwekkend verhaal! Het feit dat je het zo gedetailleerd omschrijft maakt alsof we er bijna zelf bij zijn.... En mn handen jeuken gelijk ;) Wat een dankbaar werk doen jullie daar. Bijdrage gedaan en ga je blog nu even naar zo veel mogelijk mensen doorsturen :)
    Succes!
  5. Carola:
    20 augustus 2013
    Donatie is gedaan hopelijk , jullie doen er veel en goede dingen mee. ik geniet van de verslagen en ben stiekem trots en jaloers tegelijk dat jullie dit mogen meemaken. Probeer ook echt te genieten van alles en alle momenten dit is prachtig werk
    Groeten Carola
  6. Hans Biemond:
    20 augustus 2013
    Hallo Ton en Henk,
    weer gebiologeerd het door Ton geschreven verslag van de 19e augustus gelezen. Wat me zo opvalt in dit verhaal is dat jullie voortdurend doen wat je hand vindt om te doen. Dat lijkt me ook de enig juiste manier. Geen technocratische planning vooraf maar echt contact en direct inspelen op wat op dat moment nodig is. Op stoelen klimmen om lampen in fittingen te draaien, sloten vervangen, wonden bestuderen en de eigenaar daarvan naar de dokter sturen. Konden we als gezinsvoogd ook maar meer op die manier werken! Ik weet zeker dat iemand als Zandile echt niet zit te wachten op beschrijvingen van 'ontwikkelingsbedreigingen' en ' gewenste ontwikkelingsuitkomsten'. Leerzaam om te lezen en ook heel leuk vooral. Ik word er blij van.
    Hans
  7. Karin Koelemij:
    21 augustus 2013
    Ha die Ton,

    Kippevel, als ik het lees. Inspirerend en wat een mooie missie. Wat kun je met weinig veel betekenen in het leven van deze kinderen! Donatie gaat vandaag de deur uit. Blijf genieten van alles wat jullie daar tegen mogen komen.
  8. Wim Kuiper:
    21 augustus 2013
    Hoi Ton en Henk,
    Altijd de verhalen van Henk met de nodige passie gelezen, nu leuk dat Ton schrijft. Wij genieten ervan en ook prachtige foto's die het verhaal prima onderschrijven. Jullie ook blijven genieten. Hartelijke groeten, Wim en Riet
  9. Merel:
    21 augustus 2013
    Ha ton,
    Wat goed om te horen dat jullie nu al zoveel mooie dingen doen. Het klinkt alsof het helemaal goed gaat met je en dat je geniet van alles daar. Heel veel plezier nog met jullie goeie werk (ik ben wel een klein beetje jaloers hoor)
    Blijf zo bezig. Wij blijven je volgen
    Groetjes
    Merel